Preparatning savdo nomi
Ptiaglin, Ptiaglin
Ta'sir etuvchi modda (HPN) Sitagliptin, Sitagliptin

Dori shakli
Plenka qobiq bilan qoplangan tabletkalar.

Tarkibi

Plenka qobiq bilan qoplangan tabletka saqlaydi
faol modda sitagliptin (sitagliptin fosfat suvsiz shaklida) 25 mg, 50 mg yoki 100 mg;
yordamchi moddalar mikrokristallik sellyuloza, kaltsiy gidrofosfat suvsiz, natriy kroskarmelloza, natriy stearilfumarat, magniy stearat;
Qobiq tarkibi Opadri II jigarrang 85F265003 (qisman gidrolizlangan polivinil spirti, titan dioksidi, makrogol, talk, sariq temir oksidi, temir qizil oksidi).
Ta'rifi
Ptiaglin 25 mg dumaloq shaklli ikkiyoqlama qavariq, bir tomonida «S1» yozuvli, plenka qobiq bilan qoplangan och-sariqdan jigarranggacha bo‘lgan tabletkalar.
Ptiaglin 50 mg dumaloq shaklli ikkiyoqlama qavariq, bir tomonida «S2» yozuvli, plenka qobiq bilan qoplangan och-sariqdan jigarranggacha bo‘lgan tabletkalar.
Ptiaglin 100 mg dumaloq shaklli ikkiyoqlama qavariq, bir tomonida «S3» yozuvli, plenka qobiq bilan qoplangan och-sariqdan jigarranggacha bo‘lgan tabletkalar.

Farmakoterapevtik guruhi
Ovqat hazm qilish tizimi va metabolizmga ta'sir qiluvchi vositalar. Qandli diabetni davolash uchun vositalar. Gipoglikemik vositalar, insulinlardan tashqari. Dipeptidilpeptidaza 4 (DPP-4) ingibitorlari.
ATX kodi A10BH01


Farmakologik xususiyatlari


Farmakodinamika

Ta'sir mexanizmi
Sitagliptin DPP-4 ingibitorlari deb ataladigan peroral gipoglikemik vositalari sinfiga taaluqli; ular inkretinlar oilasi faol gormonlari darajasini oshirish orqali gipoglikemik nazoratni yaxshilaydi. Inkretin oilasiga mansub gormonlar, jumladan, glyukagonsimon peptid-1 (GLP-1) va glyukozaga bog‘liq insulinotrop polipeptid (GIP) sutka davomida ichakda ajralib chiqadi va ularning darajasi ovqat qabul qilinishiga javoban oshadi. Inkretinlar glyukoza gomeostazini fiziologik boshqaruvida ishtirok etadigan endogen tizimining bir qismi hisoblanadi. Qonda glyukozani normal yoki yuqori darajasida GLP-1 va GIP insulin sintezini kuchayishini, shuningdek, siklik adenozin monofosfat ishtirok etadigan signalni hujayra ichida o‘tkazilish mexanizmi hisobiga me'da osti bezi β -hujayralaridan ajralib chiqarilishini ta'minlaydi. Eksperimental hayvonlarda 2-tur qandli diabetining modellarida GLP-1 yoki DPP-4 ingibitorlari bilan davolanganda β-hujayralarning glyukozaga sezgirligini yaxshilanishi aniqlanadi va insulinning biosintezi va sekretsiyasi kuchayadi. Insulinning darajasi oshganida to‘qimalarni glyukozani qamrab olishi oshadi. Bundan tashqari GLP-1 me'da osti bezi α-hujayralari tomonidan glyukagon sekretsiyasini kamaytiradi. Insulin darajasini oshishi fonida glyukagon kontsentratsiyasining pasayishi jigarda glyukozani sintezini pasayishiga olib keladi, natijada qonda glyukoza darajasi pasayadi. GLP-1 va GIP ning yuqorida ko‘rsatilgan samaralar qonda glyukozani kontsentratsiyasiga bog‘liq; qonda glyukozaning past kontsentratsiyasida GLP-1 ta'sirida insulinni ajralib chiqarilishini rag‘batlantirish va glyukagon sekretsiyasining pasayishi kuzatilmaydi. Ham GLP-1 va ham GIP qonda glyukozani darajasi normal qiymatdan oshganida, insulinni chiqarilishini kuchaytiradi. Keyinchalik, GLP-1 gipoglikemiyaga javoban glyukagonning fiziologik ajralib chiqarilishiga ta'sir ko‘rsatmaydi. GLP-1 va GIP faolligi DPP-4 fermenti bilan belgilanadi, u inkretinlarning tez gidrolizlanishini ta'minlaydi, natijada nofaol metabolitlar hosil bo‘ladi. Sitagliptin DPP-4 fermenti bilan inkretinlarning gidrolizlanishini ingibitsiya qiladi, buning natijasida qon plazmasida GLP-1 va GIP faol shakllarini kontsentratsiyasi oshadi. Sitagliptin inkretinlar darajasini oshirib, insulinning ajralib chiqarilishini kuchaytiradi va qondagi glyukozani kontsentratsiyasiga bog‘liq holda glyukagon sekretsiyasini kamayishiga yordam beradi. Giperglikemiya bilan kechayotgan 2-tur qandli diabeti bo‘lgan patsiyentlarda nahorga va ovqat qabul qilingandan keyin qonda insulin va glyukagon darajasidagi bunday o‘zgarishlar uglevod zanjiri fermentativ qo‘shilgan gemoglobin A1c (HbA1c) darajasining pasayishi va glyukozani kontsentratsiyasini kamayishi bilan bog‘liq bo‘lishi mumkin. Glyukozani qondagi darajasiga bog‘liq bo‘lgan sitagliptinning ta'sir mexanizmi, sulfonilmochevina hosilalarining ta'sir mexanizmidan farq qiladi, ular hatto qonda glyukozani past kontsentratsiyasida ham insulinni sekretsiyasini oshiradi, bu 2-tur qandli diabeti bo‘lgan patsiyentlarda va sog‘lom sub'ektlarda gipoglikemiyani rivojlanishi bilan kechishi mumkin. Sitagliptin DPP-4 fermentining kuchli va yuqori selektiv ingibitori hisoblanadi va terapevtik kontsentratsiyalarda DPP-8 yoki DPP-9 ning yaqin fermentlarini ingibitsiya qilmaydi.
Sitagliptin bilan monodavolangan sog‘lom ko‘ngillilar ishtirok etgan ikki kunlik tadqiqotda faol GLP-1 darajasini va metformin bilan monodavolanganda esa, faol va umumiy GLP-1 darajasini bir xil darajada oshishi aniqlangan. Sitagliptin va metforminni birga qo‘llanganda faol GLP-1 darajasiga nisbatan dori vositalarining additiv ta'siri aniqlangan. Metformin emas, balki sitagliptinni qo‘llanganda faol GIP darajasi oshgan.
Klinik samaradorlik va xavfsizlik
Umuman olganda, 2-tur qandli diabeti bo‘lgan katta patsiyentlarda sitagliptin monodavolash sifatida yoki majmuaviy davolash tarkibida qo‘llanganda glikemik nazoratni yaxshilaydi (Jadval 1ga qarang).
Sitagliptin bilan monodavolashning samaradorligi va xavfsizligi ikkita tadqiqotda baholangan. Ikkita tadqiqotda (18 hafta va 24 hafta) sitagliptinni monodavolash sifatida sutkada bir marta 100 mg dozada qo‘llanganda, platseboni qo‘llangandagi bilan solishtirilganda nahorga va ovqat qabulidan 2 soatdan keyin qonda HbA1c darajasi ko‘rsatkichini, qon plazmasida glyukoza darajasini ahamiyatli darajada yaxshilanishi aniqlangan. β -hujayralari funktsiyasining ikkilamchi markerlari ko‘rsatkichlarini, jumladan, β -gomeostazni baholash uchun model indeksi, proinsulin-insulin darajasining nisbati, shuningdek ovqatni tez-tez qabulini o‘zlashtiraolishlik bo‘yicha tadqiqotlar asosida β -hujayralarining javob ko‘rsatkichlarini yaxshilanishi qayd etilgan. Sitagliptinni qabul qilgan patsiyentlarda gipoglikemiyani rivojlanish darajasi tez-tezligi platsebo bilan davolangan patsiyentlardagi bilan solishtirarli darajada bo‘lgan. Tadqiqotlarning hech birida sitagliptin bilan davolangan patsiyentlarda dastlabki darajasi bilan solishtirilganda tana vazni oshmagan; platsebo olgan patsiyentlarda tana vaznini biroz kamayishi aniqlangan. Metformin (24 haftalik tadqiqot) yoki pioglitazon (24 haftalik tadqiqot) bilan davolashga qo‘shimcha sifatida sitagliptinni sutkada bir marta 100 mg dozada qo‘llangandagini platseboni qo‘llangandagi bilan solishtirilganda, glikemik ko‘rsatkichlarni sezilarli yaxshilanishi aniqlangan. Patsiyentlarda dastlabki darajasi bilan solishtirilganda tana vaznining o‘zgarishi sitagliptin va platsebo qabul qilgan guruhlarda o‘zaro bir-biri bilan solishtirarli darajada bo‘lgan. Ushbu tadqiqotlarda gipoglikemiyani rivojlanish tez-tezligi sitagliptinni qabul qilgan patsiyentlarda, platseboni qabul qilgan patsiyentlardagi bilan solishtirarli darjada bo‘lgan. 24 haftalik platsebo-nazoratli tadqiqotda sitagliptinni (100 mgdan sutkada bir marta) glimepiridga yoki glimepirid va metformin majmuasi bilan davolashga qo‘shimcha sifatida qo‘llash samaradorligi va xavfsizligi baholangan. Sitagliptinni glimepirid yoki glimepirid va metformin majmuasi bilan birga qo‘llanganda glikemik ko‘rsatkichlarni sezilarli yaxshilanishi kuzatilgan. Sitagliptin bilan davolangan patsiyentlarda, platsebo olgan patsiyentlarga nisbatan tana vaznining o‘rtacha darajada oshishi qayd etilgan.
26 haftalik platsebo-nazoratli tadqiqotda sitagliptinni (100 mgdan sutkada bir marta) pioglitazon va metforminning majmuasi bilan davolashga qo‘shimcha sifatida qo‘llash samaradorligi va xavfsizligi baholangan. Sitagliptinni pioglitazon va metformin majmuasi bilan birgalikda qo‘llanganda, glikemik ko‘rsatkichlarda sezilarli yaxshilanish kuzatilgan.
Patsiyentlarda dastlabki darajasi bilan solishtirilganda tana vaznining o‘zgarishi sitagliptin va platsebo qabul qilgan guruhlarda o‘zaro bir-biri bilan solishtirarli darajada bo‘lgan. Sitagliptinni qabul qilgan patsiyentlarda gipoglikemiya darajasi platsebo bilan davolangan patsiyentlardagi bilan solishtirarli darajada bo‘lgan.
24 haftalik platsebo-nazoratli tadqiqotda metformin (kamida 1500 mg) bilan yoki usiz insulin bilan davolashga qo‘shimcha sifatida sitagliptinning qo‘llash (sutkada bir marta 100 mg) samaradorligi va xavfsizligi baholangan. Majmuaviy insulinlarni qabul qilgan patsiyentlarda insulinning o‘rtacha sutkalik dozasi 70,9 TB tashkil etgan.
Majmuaviy insulinlarni (o‘rta/uzoq muddatli ta'sirga ega insulinlar) qabul qilmagan patsiyentlarda insulinning o‘rtacha sutkalik dozasi 44,3 TB tashkil etgan. Sitagliptinni insulin bilan birga qo‘llanganda glikemik ko‘rsatkichlarni sezilarli yaxshilanishi kuzatilgan. Patsiyentlarda dastlabki darajasi bilan solishtirilganda hech bir guruhda tana vaznida sezilarli o‘zgarishlar qayd etilmagan.
24 haftalik, platsebo-nazoratli ko‘p o‘lchovli klinik sinovlarda metformin bilan sitagliptinni sutkada 2 marta 50 mg dozada (sutkada 2 marta 500 mg yoki 1000 mg) birgalikda qo‘llashni, dastlabki davolashda har qanday dori vositalarini alohida qo‘llangandagi bilan solishtirilganda glikemik ko‘rsatkichlarning yaxshilanishi aniqlangan.
Sitagliptin va metformin majmuasi qo‘llangan patsiyentlarda tana vaznining pasayishi metformin yoki platseboni alohida qo‘llangandagi bilan solishtirarli darajada bo‘lgan; sitagliptin bilan alohida davolangan patsiyentlarda uning dastlabki darajasi bilan solishtirilganda tana vaznini o‘zgarishi kuzatilmagan. Patsiyentlarning barcha guruhlarida gipoglikemiyani rivojlanish tez-tezligi bir xil bo‘lgan.
Jadval 1. Platsebo-nazoratli tadqiqotlarda sitagliptinni monodavolash sifatida yoki majmuaviy davolash tarkibida qabul qilgan patsiyentlarda qondagi HbA1c darajasi (barcha davolangan patsiyentlar)
Tadqiqotlar

HbA1c qondagi dastlabki darajasi, %
HbA1c qondagi dastlabki darajasi bilan solishtirilgandagi darajasini o‘rtacha o‘zgarishi, %
Platsebo samarasi hisobga olinib muvofiqlashtirilgan HbA1c qondagi darajasini o‘zgarishi, % (95% ishonchlilik intervali)
Monodavolash sifatida qo‘llanilishi
Sitagliptin 100 mgdan sutkada bir marta (193 patsiyentda)
8,0
-0,5
-0,6 (-0,8, -0,4)
Sitagliptin 100 mgdan sutkada bir marta (229 patsiyentlarda)
8,0
-0,6
-0,8 (-1,0, -0,6)
Sitagliptinni majmuaviy davolash tarkibida qo‘llanilishi
Sitagliptin 100 mgdan sutkada bir marta metformin bilan davom etayotgan davolashga qo‘shimcha sifatida (453 patsiyentda)
8,0
-0,7
-0,7 (-0,8, -0,5)
Sitagliptin 100 mgdan sutkada bir marta pioglitazon bilan davom etayotgan davolashga qo‘shimcha sifatida (163 patsiyenta)
8,1
-0,9
-0,7 (-0,9, -0,5)
Sitagliptin 100 mgdan sutkada bir marta glimeprid bilan davom etayotgan davolashga qo‘shimcha sifatida (102 patsiyentda)
8,4
-0,3
-0,6 (-0,8, -0,3)
Sitagliptin 100 mgdan sutkada bir marta glimepirid va metformin majmuasi bilan davom etayotgan davolashga qo‘shimcha sifatida (115 patsiyentlarda)
8,3
-0,6
-0,9 (-1,1, -0,7)
Sitagliptin 100 mgdan sutkada bir marta pioglitazon va metformin majmuasi bilan davom etayotgan davolashga qo‘shimcha sifatida (152 patsiyentda)
8,8
-1,2
-0,7 (-1,0, -0,5)
Boshlang‘ich davolash (sutkada 2 marta) sitagliptinni 50 mgdan metformin 500 mgdan bilan birgalikda (183 patsiyentda)
8,8
-1,4
-1,6 (-1,8, -1,3)
Boshlang‘ich davolash (sutkada 2 marta) sitagliptinni 50 mgdan metformin 1000 mgdan bilan birgalikda (178 patsiyentda
8,8
-1,9
-2,1 (-2,3, -1,8)
Sitagliptin 100 mgdan sutkada bir marta insulin bilan davom etayotgan davolashga qo‘shimcha sifatida (152 patsiyentda) (metformin bilan yoki usiz) (305 patsiyentlarda)
8,7
-0,6
-0,6 (-0,7, -0,4)
O‘rtacha qiymati, eng kichik kvadratlar usuli bilan hisoblangan (gipoglikemik vositalari bilan oldingi davolashga tuzatish va ko‘rsatkichni dastlabki darajasi).
p <0,001 platsebo yoki dori vositasini platsebo bilan majmuasini solishtirilganda.
patsiyentlarda 18-haftada HbA1c qondagi darajasi.
patsiyentlarda 24 haftada HbA1c qondagi darajasi.
patsiyentlarda 26-haftada HbA1c qondagi darajasi.
O‘rtacha qiymati, eng kichik kvadratlar usuli bilan hisoblangan (1-tashrif vaqtida metformin bilan davolashga tuzatish bilan bo‘lgan (ha/yo‘q), 1-tashrif vaqtida insulin bilan davolashga (majmuaviy insulinlar yoki majmuaviy bo‘lmagan insulinlar (o‘rta/uzoq ta'sirga ega insulinlar) tuzatish bilan bo‘lgan va ko‘rsatkichni dastlabki darajasi). Turli dori vositalari (metformin va insulin) bilan davolashda o‘zaro ta'sirlashuvi statistik ahamiyatga ega bo‘lmagan (p >0,10).
24 haftalik faol nazoratli (metformin, 522 patsiyent) tadqiqotda parhez va jismoniy mashqlar yetarli glikemik nazoratni ta'minlamagan va gipoglikemik vositalar bilan davolanmagan (kamida 4 oy davomida) patsiyentlarda sitagliptinning qo‘llash samaradorligi va xavfsizligi (sutkada bir marta 100 mgdan, 528 patsiyentlar) baholangan. Metforminning o‘rtacha dozasi taxminan sutkada 1900 mgni tashkil etgan. HbA1c qondagi darajasi (o‘rtacha dastlabki qiymati 7,2%) sitagliptinni qo‘llanganda 0,43% ga va metforminni qo‘llanganda 0,57% ga pasaygan (bayonnoma tahlili). Dori vositalarini qo‘llanishi bilan bog‘liq nojo‘ya reaktsiyalarning paydo bo‘lishining umumiy tez-tezligi me'da-ichak yo‘llari tomonidan sitagliptinni qabul qilgan patsiyentlarda 2,7% ni va metforminni qabul qilgan patsiyentlarda 12,6% ni tashkil qildi. Patsiyentlarning ikki guruhida gipoglikemiyani rivojlanish tez-tezligi ahamiyatli darajada (sitagliptinni qo‘llanganda 1,3%; metforminni qo‘llanganda 1,9%) farq qilmagan. Patsiyentlarda tana vazni patsiyentlarning ikkala guruhidagi dastlabki darajasi bilan solishtirilganda (sitagliptinni qo‘llanganda 0,6 kg; metforminni qo‘llanganda 1,9 kg) kamaygan.
Metformin bilan monodavolash yetarli darajada glikemik nazoratni ta'minlay olmaydigan patsiyentlarda sitagliptin (100 mg dan sutkada bir marta) yoki glipizidni (sulfonilmochevina hosilalari) davolash sxemasiga qo‘shish samaradorligi va xavfsizligini qiyosiy tekshirilganda sitagliptinning qonda HbA1c darajasini pasayishiga nisbatan ta'siri glipiziddagi bilan solishtirarli darajada bo‘lgan.
Qiyosiy guruhida qo‘llaniladigan glipizidning o‘rtacha dozasi sutkada 10 mgni tashkil qilgan (tadqiqotni barcha davri davomida patsiyentlarning taxminan 40% patsiyentlarda glipizidni sutkada 5 mg yoki undan kam dozada qo‘llashga zarurat paydo bo‘lgan). Biroq, sitagliptinni qabul qilgan guruhdagi patsiyentlarning ko‘pchiligi, glipizidni qabul qilgan patsiyentlar guruhidagiga qaraganda davolash samaradorligini yetarli darajada bo‘lmaganligi tufayli davolashni to‘xtatgan. Sitagliptinni qabul qilgan patsiyentlarda dastlabki darajasi bilan solishtirilganda tana vaznining sezilarli kamayishi (1,5 kgga) aniqlangan, glipizidni qabul qilgan patsiyentlarda tana vaznining sezilarli oshishi (1,1 kg ga) qayd etilgan.
Ushbu tadqiqotda proinsulin-insulin nisbati (insulin sintezi va ajralib chiqarilishining samaradorligini belgisi) sitagliptinni qo‘llanganda yaxshilandi va glipizidni qo‘llanganda yomonlashdi. Sitagliptinni qabul qilgan patsiyentlar guruhida gipoglikemiyani rivojlanish tez-tezligi, glipizidni qabul qilgan patsiyentlar guruhiga qaraganda ancha past (4,95 va 32,0% ga muvofiq) bo‘lgan.
660 patsiyent ishtirokidagi 24 haftalik platsebo-nazoratli tadqiqotda sitagliptinni qo‘llashning (100 mgdan sutkada bir marta) insulintejovchi samaradorligi va xavfsizligi insulin bilan davolashni intensifikatsi qilishda uni insulin glargin bilan davolashga qo‘shilganda (metforminni bir vaqtda qo‘llanganda (kamida 1500 mg) yoki usiz)) baholangan.
HbA1c qondagi dastlabki darajasi 8,74% ni tashkil etgan, insulinning dastlabki sutkalik dozasi esa 37 HB ni tashkil etgan. Patsiyentlarga nahorgi glyukozani qondagi kontsentratsiyasi qiymatini (barmoqdan olingan qon tahlili) hisobga olgan holda, insulin glargin dozasiga tuzatish kiritish lozim. Davolashning 24-haftasida insulinning sutkalik dozasi sitagliptinni qabul qilgan patsiyentlarda 19 HB ga va platsebo qabul qilgan patsiyentlarda 24 HB ga oshdi. Sitagliptin va insulinni qabul qilgan patsiyentlarda (metformin bir vaqtda qo‘llash yoki usiz) HbA1c qondagi darajasi 1,31% ga va platsebo va insulinni qabul qilgan patsiyentlarda (metforminni bir vaqtda qo‘llash yoki usiz) 0,87% ga kamaydi; farq -0,45% (95% ishonchlilik intervali -0,60, -0,29) ni tashkil etdi.
Sitagliptin va insulinni qabul qilgan patsiyentlarning 25,2% (metformin bir vaqtda qo‘llash yoki usiz) va platsebo va insulinni qabul qilgan patsiyentlarning 36,8% (metformin bir vaqtda qo‘llash yoki usiz) gipoglikemiya rivojlandi; farqlar asosan platseboni qabul qilgan guruhida 3 yoki undan ortiq gipoglikemiya holatlari qayd etilgan patsiyentlarning yuqori foizi bilan bog‘liq (9,4% va 19,1% ga muvofiq). Og‘ir gipoglikemiyani rivojlanish tez-tezligidagi farqlar 2 guruh o‘rtasida aniqlanmagan.
Sitagliptin (sutkada bir marta 25 mg yoki 50 mg) va glipizidni (sutkada 2,5-20 mg) qiyosiy tadqiqotida o‘rtacha va og‘ir buyrak buzilishlari bo‘lgan patsiyentlar ishtirok etdi; Tadqiqotda surunkali buyrak yetishmovchiligi (hisoblangan kalavli filtratsiya tezligi (KFT) 50 ml/min dan kam) bo‘lgan 423 patsiyent ishtirok etdi. 54 haftalik davolashdan so‘ng, HbA1c qondagi darajasi dastlabki qiymat bilan solishtirilganda sitagliptinni qabul qilgan patsiyentlarda 0,76% ga va glipizidni qabul qilgan patsiyentlarda esa 0,64% ga kamaydi (bayonnoma bo‘yicha tahlil).
Ushbu tadqiqotda sitagliptinning samaradorlik va xavfsizlik profili (sutkada bir marta 25 mg yoki 50 mg) umuman buyrak funktsiyasi normal bo‘lgan patsiyentlarda monodavolash sifatida qo‘llangandagi boshqa tadqiqotlardagilar bilan solishtirarli darajada bo‘lgan. Sitagliptinni qabul qilgan patsiyentlar guruhida gipoglikemiyani paydo bo‘lish tez-tezligi, glipizidni qabul qilgan patsiyentlarga qaraganda ancha past bo‘lgan (6,2% va 17,0% ga muvofiq).
Tana vaznining o‘zgarishiga nisbatan guruhlar o‘rtasida dastlabki darajasi bilan solishtirilganda sezilarli farqlar aniqlangan (sitagliptinni qo‘llanganda tana vaznini 0,6 kg ga kamayishi va glipizidni qo‘llanganda tana vaznini 1,2 kg ga oshishi).
Sitagliptin (sutkada bir marta 25 mg) va glipizidni (sutkada 2,5-20 mg) boshqa qiyosiy tadqiqotida buyrak yetishmovchiligining terminal bosqichidagi dializda bo‘lgan 129 patsiyent ishtirok etgan. 54 haftalik davolashdan so‘ng, HbA1c qondagi darajasi dastlabki qiymat bilan solishtirilganda, sitagliptinni qabul qilgan patsiyentlarda o‘rtacha 0,72% ga, glipizidni qabul qilgan patsiyentlarda esa 0,87% ga kamaydi.
Ushbu tadqiqotda sitagliptinning samaradorlik va xavfsizlik profili (sutkada bir marta 25 mg yoki 50 mg) umuman buyrak funktsiyasi normal bo‘lgan patsiyentlarda monodavolash sifatida qo‘llangandagi boshqa tadqiqotlardagilar bilan solishtirarli darajada bo‘lgan. Gipoglikemiyani paydo bo‘lish tez-tezligidagi farqlar 2 guruh o‘rtasida aniqlanmagan (sitagliptinni qo‘llanganda 6,3%, glipizidni qo‘llanganda esa 10,8%).
2-tur qandli diabeti va surunkali buyrak yetishmovchiligi (kreatinin klirensi 50 ml/mindan kam) bo‘lgan 91 patsiyent ishtirokidagi boshqa tadqiqotda sitagliptin bilan davolashning xavfsizligi va o‘zlashtiraolishligi (sutkada bir marta 25 mg yoki 50 mg) umuman platsebo bilan davolashdagi bilan solishtirarli bo‘lgan.
Bundan tashqari, 12 haftalik davolashdan so‘ng, qonda HbA1c darajasini (sitagliptinni qo‘llanganda 0,59% ga; platseboni qo‘llanganda 0,18% ga) va nahorga glyukozani qondagi kontsentratsiyasini (sitagliptinni qo‘llanganda 25,5 mg/dl; platseboni qo‘llanganda 3,0 mg/dlga) kamayishi, umuman buyrak funktsiyasi normal bo‘lgan patsiyentlarda monodavolash sifatida sitagliptin qo‘llanilgan boshqa tadqiqotlardagilar bilan solishtirarli bo‘lgan.
TECOS randomizatsiyalangan tadqiqotida yurak-qon tomir kasalliklari tashxisi qo‘yilgan qonda HbA1c darajasi ≥6,5% dan 8,0% gacha bo‘lgan 14671 patsiyent (davolanayotgan patsiyentlar populyatsiyasi) ishtirok etdi. HbA1c maqsadli darajasiga vayurak-qon tomiri kasalliklari xavf omiliga nisbatan 7332 patsiyent hududiy standartlarni hisobga olib standart davolashga qo‘shimcha ravishda, sutkada 100 mg sitagliptin (yoki agar hisoblangan KFT dastlabki darajasi ≥30 ml/min/1,73 m2 dan ˂50 ml/min/1,73 m2 gachani tashkil qilgan bo‘lsa, sutkada 50 mg) qabul qilgan) va 7339 patsiyent esa platsebo qabul qilgan.
Hisoblangan KFT ˂30 ml/min/1,73 m2 bo‘lgan patsiyentlar tadqiqotga kiritilmagan. Tadqiqotga 75 yosh va undan katta yoshdagi 2004 nafar patsiyent va buyrak yetishmovchiligi bo‘lgan 3324 nafar patsiyent (hisoblangan KFT ˂60 ml/min/1,73 m2) kiritilgan.
Tadqiqot davomida sitagliptin va platseboni qabul qilgan patsiyentlar guruhlari o‘rtasidagi qondagi HbA1c darajasidagi farqlar o‘rtacha 0,29% (0,01) ni tashkil etdi (ishonchlilik intervali 95% -0,32, -0,27; p<0,001).
Yurak-qon tomiri kasalliklarini asoratlarini baholashning birlamchi majmuaviy oxirgi nuqtasi yurak-qon tomir kasallikalaridan birlamchi o‘lim hollari, o‘lim bilan yakunlanmaydigan miokard infarkti, o‘lim bilan yakunlanmaydigan insult yoki noturg‘un stenokardiya bo‘yicha gospitilizatsiyani o‘z ichiga olgan.
Yurak-qon tomiri kasalliklarini asoratlarini baholashning ikkilamchi oxirgi nuqtasi yurak-qon tomir kasallikalaridan birlamchi o‘lim hollari, o‘lim bilan yakunlanmaydigan miokard infarkti, o‘lim bilan yakunlanmaydigan insult yoki baholashning birlamchi majmuaviy oxirgi nuqtasini alohida komponentlarini birlamchi rivojlanish hollari; barcha sabablardan o‘lim ko‘rsatkichi dimlangan yurak yetishmovchiligi bo‘yicha gospitilizatsiyani o‘z ichiga olgan.
O‘rtacha 3 yilni tashkil qiladigan kuzatuv davridan so‘ng, sitagliptinni standart davolashga qo‘shilganda 2-tur qandli diabeti bo‘lgan patsiyentlarda sitagliptinsiz standart davolash bilan solishtirilganda og‘ir yurak-qon tomir asoratlarini rivojlanish xavfini yoki yurak yetishmovchiligi uchun gospitilizatsiya qilish xavfini oshirmadi. (Jadval 2ga qarang).
Jadval 2. Yurak-qon tomiri asoratlarini baholashning majmuaviy oxirgi nuqtalari ko‘rsatkichi va muhim ikkilamchi oxirgi nuqtasi

Sitagliptin 100 mg
Platsebo
Xavflar nisbati (95% ishonchlilik intervali) qiymati

Miqdori(%)
100 patsiyentga kasal lanish darajasi-yil
Miqdori(%)
100 patsiyentga kasal lanish darajasi-yil


Davolangan patsiyentlarni populyatsiyasida ma'lumotlarni tahlili
Patsiyentlar soni
7332
7339


Birlamchi majmuaviy oxirgi nuqta (yurak-qon tomirikasalliklaridan o‘limli yakun, o‘lim bilan yakunlanmaydi gan miokard infarkti, o‘lim bilan yakunlanmaydi gan insult yoki noturg‘un stenokardiya bo‘yicha gospitilizatsiya)
839 (11,4)
4,1
851 (11,6)
4,2
0,98 (0,89-1,08)
< 0,001
Ikkilamchi majmuaviy oxirgi nuqta (yurak-qon tomiri kasalliklari dan o‘limli yakun, o‘lim bilan yakunlanmaydi gan miokard infarkti, o‘lim bilan yakunlanmaydi gan insult)
745 (10,2)
3,6
746 (10,2)
3,6
0,99 (0,89-1,10)
< 0,001
Ikkilamchi oxirgi nuqtalar
Yurak-qon tomiri kasalliklari dan o‘limli yakun
380 (5,2)
1,7
366 (5,0)
1,7
1,03 (0,89-1,19)
0,711
Miokard infarkti
(o‘lim bilan va o‘lim bilan bo‘lmaydigan yakun)
300 (4,1)
1,4
316 (4,3)
1,5
0,95 (0,81-1,11)
0,487
Insult (o‘lim bilan va o‘lim bilan bo‘lmaydigan yakun)
178 (2,4)
0,8
183 (2,5)
0,9
0,97 (0,79-1,19)
0,760
Noturg‘un stenokardiya bo‘yicha gospitalizatsiya
116 (1,6)
0,5
129 (1,8)
0,6
0,90 (0,70-1,16)
0,419
Sabablardan qat'iy nazar o‘limli yakun
547 (7,5)
2,5
537 (7,3)
2,5
1,01 (0,90-1,14)
0,875
Yurak yetishmovchilig bo‘yicha gospitalizatsiya
228 (3,1)
1,1
229 (3,1)
1,1
1,00 (0,83-1,20)
0,983
100 patsiyent - yilga kasallanish darajasi 100×kabi hisoblanadi (patsiyent-yil kuzatuvining umumiy soniga ta'sir qilish davri davomida 1 yoki undan ko‘p asoratlari bo‘lgan patsiyentlarning umumiy soni).
Mintaqalar bo‘yicha taqsimlangan Koks modeli asosida. Majmuaviy oxirgi nuqtalar uchun r qiymati xavflar nisbati 1,3 dan kam ekanligini ko‘rsatish maqsadida to‘la qimmatga ega bo‘lmaganlik testini hisobga olgan holda muvofiqlashtirilgan. Boshqa barcha oxirgi nuqtalar uchun r qiymati xavflilik darajasi farqlar testini hisobga olgan holda muvofiqlashtirilgan.
Yurak yetishmovchiligi bo‘yicha gospitilizatsiya qilishni tahlili anamnezida dastlabki yurak yetishmovchiligining hisobga olgan holda muvofiqlashtirilgan.
Bolalar va o‘smirlar
Sitagliptinni (sutkada bir marta 100 mg) qo‘llash samaradorligi va xavfsizligi kamida 12 hafta davomida gipoglikemik vositalari bilan davolanmagan (qonda HbA1c darajasi 6,5-10,0% tashkil qilgan) yoki insulin bilan kamida 12 hafta davomida barqaror dozada davolangan (qonda HbA1c darajasi 7-10% tashkil qilgan) 2-tur qandli diabeti bo‘lgan 10-17 yoshdagi bolalarda 54 haftalik ikki marta ko‘r tadqiqotda baholandi. Patsiyentlar 20 hafta davomida randomizatsiyalangan holda sitagliptin (sutkada bir marta 100 mg) yoki platseboni qabul qilishgan.
Qonda HbA1c ning dastlabki darajasi o‘rtacha 7,5% ni tashkil etdi. 20 haftalik sitagliptin bilan 100 mg dozada davolangandan keyin qonda HbA1c darajasini ko‘rsatkichida sezilarli yaxshilanish kuzatilmadi. Qonda HbA1c darajasining kamayishi sitagliptinni qabul qilgan patsiyentlarda (95 patsiyent) 0% va platseboni qabul qilgan patsiyentlarda (95 patsiyent) 0,2% ni tashkil etdi; farqlar -0,2% ni tashkil etdi (95% ishonchlilik intervali -0,7, 0,3).

Farmakokinetikasi

So‘rilishi
Sog‘lom ko‘ngillilarda 100 mg dozada peroral yuborilgandan so‘ng, sitagliptin me'da-ichak yo‘llarida tez so‘riladi, qon plazmasida maksimal kontsentratsiyaga (Smax) 1-4 soat davomida erishiladi; egri chizig‘i osti maydoni “kontsentratsiya-vaqt” (AUC) 8,52 mkmol × soatni, (Smax) 950 nmolni tashkil qiladi. Sitagliptinning mutlaq biokiraolishligi taxminan 87% ni tashkil qiladi.
Ko‘p miqdordagi yog‘larni saqlagan ovqat bilan bir vaqtda qabul qilinganda, sitagliptinning farmakokinetikasi o‘zgarmagan, shuning uchun dori vositasini ovqatdan qat'iy nazar qabul qilish mumkin.
Sitagliptinning AUC qiymati dozaga proportsional ravishda oshdi. Smax va C24 s ning dozaga proportsional bog‘liqligi aniqlanmagan (Smax ko‘rsatkichi dori vositasini dozasini oshishiga qaraganda ko‘p darajada oshgan, C24s dori vositasini dozasining oshishiga qaraganda kam darajada oshgan).
Taqsimlanishi
Sog‘lom ko‘ngillilarda sitagliptinni 100 mg dozada bir marta qabul qilingandan keyin muvozanat holatida o‘rtacha taqsimlanish hajmi taxminan 198 litrni tashkil qilgan. Sitagliptinning plazma oqsillari bilan qaytuvchan bog‘lanish darajasi past (38% ni tashkil qiladi).
Metabolizmi
Sitagliptin organizmdan asosan siydik bilan o‘zgarmagan ko‘rinishda chiqariladi (dori vositasining yuborilgan dozasining taxminan 79%), metabolizm kamroq ahamiyatga ega bo‘lgan chiqarilish yo‘li hisoblanadi.
Radioaktiv 14C-bilan nishonlangan sitagliptinni ichga qabul qilingandan keyin, dori vositasini yuborilgan dozasining taxminan 16% metabolitlar shaklida organizmdan chiqarilgan. Sitagliptinning oltita metaboliti qoldiq miqdorlarda aniqlangan, ular DPP-4 ga nisbatan kutilgandek ingibitsiya qiluvchi faollikka ega emas. In vitro tadqiqotlarida, CYP3A4 sitagliptinning cheklangan metabolizmida ishtirok etadigan asosiy ferment hisoblanishi, shuningdek u dori vositasining biotransformatsiya jarayonida ham ishtirok etadi.
In vitro tadqiqoti ma'lumotlari, sitagliptin P450 sitoxrom tizimining CYP3A4, CYP2C8, CYP2C9, CYP2D6, CYP1A2, CYP2C19 va CYP2B6 izofermentlarini ingibitsiya qilmasligini va P450 sitoxrom tizimining CYP3A4 va CYP1A2 izofermentlarini induktsiya qilmasligini ko‘rsatadi.
Chiqarilishi
Sog‘lom ko‘ngillilarda radiaktiv 14C- bilan nishonlangan sitagliptinni ichga qabul qilingandan keyin dori vositasini yuborilgan dozasining taxminan 100% organizmdan 1 hafta davomida (13% - ichak orqali, 87% - siydik bilan) chiqarilgan. 100 mg dozada peroral qabul qilinganda sitagliptinning yarim chiqarilish davri taxminan 12,4 soatni tashkil qiladi. Sitagliptinni ko‘p marta qo‘llanilganda organizmdan ahamiyatsiz darajada to‘planadi. Dori vositasini buyrak klirensi taxminan 350 ml/minni tashkil qiladi.
Sitagliptin organizmdan asosan faol kanalchalar sekretsiyasi mexanizmi bo‘yicha buyraklar orqali chiqariladi. Sitagliptin sitagliptinning buyraklar orqali chiqarilishini ta'minlashi mumkin bo‘lgan odamda 3-tur organik anioni tashuvchisi (hOAT3) uchun substrat hisoblanadi. Sitagliptinni tashishda hOAT3 ishtirokining klinik ahamiyati noma'lum.
Sitagliptin shuningdek R-glikoprotein substrati bo‘lib, dori vositasini buyraklar orqali chiqarilishida ham ishtirok etishi mumkin. Biroq, R-glikoprotein ingibitori hisoblangan siklosporin sitagliptinning buyrak klirensini kamaytirmagan. Sitagliptin 2-tur organik kation tashuvchisi yoki OAT1 yoki 1 va 2 tur (RERT1/2) peptidlar tashuvchisi uchun substrat hisoblanmaydi.
in vitro tadqiqoti ma'lumotlari shuni ko‘rsatadiki, sitagliptin terapevtik ahamiyatga ega bo‘lgan kontsentratsiyalarda OAT3 (bunda tashuvchini faolligi 50% pasayadigan ingibitsiya qiluvchi kontsentratsiya (IC50) 160 mkmolni tashkil qiladi) yoki R-glikoprotein (IC50 250 mkmolgachani tashkil qiladi) bilan bilvosita bog‘liq transportni ingibitsiya qilmaydi. Klinik tadqiqotda sitagliptin qon plazmasida digoksinni kontsentratsiyasiga kam ta'sir ko‘rsatgan, bu sitagliptin R-glikoproteinni ahamiyatsiz darajada ingibitsiya qilishi mumkinligini ko‘rsatadi.
Alohida patsiyentlar guruhlari
Sog‘lom ko‘ngillilarda sitagliptinning farmakokinetik ko‘rsatkichlari umuman 2-tur qandli diabeti bo‘lgan patsiyentlardagi bilan solishtirarli.
Buyrak funktsiyasini buzilishi bo‘lgan patsiyentlar
Buyrak funktsiyasini turli darajadagi surunkali buzilishi bo‘lgan patsiyentlarda va buyrak funktsiyasi normal bo‘lgan sog‘lom ko‘ngillilarda dori vositasining farmakokinetikasidagi farqlarni o‘rganish maqsadida sitagliptinni 50 mg dozada qo‘llash bo‘yicha ochiq tadqiqot o‘tkazildi.
Tadqiqotda yengil va o‘rta darajadagi buyrak funktsiyasini buzilishi bo‘lgan patsiyentlar, buyrak funktsiyasini og‘ir buzilishi bo‘lgan patsiyentlar, shuningdek gemodializdagi buyrak yetishmovchiligining terminal bosqichida bo‘lgan patsiyentlar ishtirok etdi. 2-tur qandli diabeti bo‘lgan va yengil va o‘rtacha og‘irlikdagi buyrak funktsiyasini buzilishi bo‘lgan, shuningdek buyrak funktsiyasining og‘ir buzilishi, jumladan buyrak yetishmovchiligining terminal bosqichida bo‘lgan patsiyentlarda qo‘shimcha populyatsiya bo‘yicha farmakokinetik tahlili usulini qo‘llagan holda buyrak funktsiyasining buzilishini sitagliptinning farmakokinetikasiga ta'siri baholandi.
Buyrak funktsiyasini yengil darajadagi buzilishi bo‘lgan patsiyentlarda (KFT ≥60 ml/mindan ˂90 ml/mingachani tashkil qiladi) va o‘rtacha buyrak funktsiyasini og‘ir buzilishlari bo‘lgan patsiyentlarda (KFT ≥45 ml/mindan ˂60 ml/mingachani tashkil qiladi) sitagliptin uchun AUC ko‘rsatkichi nazorat guruhidagi sog‘lom ko‘ngillilardagidan taxminan 1,2 va 1,6 martaga muvofiq oshgan. Yuqorida ko‘rsatilgan o‘zgarishlar klinik ahamiyatga ega bo‘lmaganligi tufayli bunday patsiyentlarda sitagliptin dozasiga o‘zgartirish kiritish talab etilmaydi.
Buyrak funktsiyasini o‘rtacha og‘irlik darajasidagi buzilishi bo‘lgan patsiyentlarda (KFT ≥30 ml/mindan ˂45 ml/mingachani tashkil qiladi) va buyrak funktsiyasini og‘ir buzilishlari (KFT ˂30 ml/mingachani tashkil qiladi), jumladan gemodializdagi buyrak kasalliklarini terminal bosqichida bo‘lgan patsiyentlarda sitagliptin uchun AUC ko‘rsatkichi 2 marta va 4 martaga muvofiq oshgan. Sitagliptin organizmdan dializ orqali ahamiyatsiz darajada chiqariladi (sitagliptinning yuborilgan dozasining 13,5% organizmdan 3-4 soatlik gemodializ seansi davomida chiqariladi, u dori vositasi qabul qilingandan 4 soatdan keyin o‘tkazilgan). KFT ˂45 ml/min ni tashkil qilgan patsiyentlarda sitagliptinning qon plazmasidagi kontsentratsiyasini buyrak funktsiyasi normal bo‘lgan patsiyentlardagi bilan solishtirarli kontsentratsiyaga erishishi uchun dori vositasini yanada kichik dozalarda qo‘llash tavsiya etiladi.
Jigar funktsiyasini buzilishi bo‘lgan patsiyentlar
Yengil va o‘rta og‘irlik darajasidagi jigar funktsiyasini buzilishi bo‘lgan patsiyentlarda (Chayld-Pyu shkalasi bo‘yicha ballarning umumiy yig‘indisi 9 va undan kamni tashkil qiladi) sitagliptin dozasiga tuzatish kiritish talab etilmaydi. Jigar funktsiyasining og‘ir buzilishi bo‘lgan patsiyentlarda (Chayld-Pyu shkalasi bo‘yicha ballarning umumiy yig‘indisi 9 dan ko‘pni tashkil qiladi) dori vositasini qo‘llash tajribasi yo‘q. Sitagliptinni organizmdan asosan buyraklar orqali chiqarilishi tufayli, jigar funktsiyasining og‘ir buzilishi bo‘lgan patsiyentlarda sitagliptinning farmakokinetikasini o‘zgarishi kuzatilmaydi.
Keksa yoshdagi patsiyentlar
Dori vositasini dozasiga yoshni hisobga olgan holda tuzatish kiritish talab qilinmaydi. Patsiyentlarning yoshi tadqiqotlarni I va II fazalarida olingan ma'lumotlarni populyatsiya bo‘yicha farmakokinetik tahlili natijalariga ko‘ra sitagliptinning farmakokinetikasiga klinik jihatdan ahamiyatli ta'sir ko‘rsatmaydi. Keksa yoshdagi patsiyentlarda (65-80 yosh) sitagliptinning qon plazmasidagi kontsentratsiyasi yosh patsiyentlardagidan taxminan 19% ga oshgan.
Bolalar va o‘smirlar
10-17 yoshli 2-tur qandli diabeti bo‘lgan bolalarda sitagliptinning farmakokinetikasi (bir martalik dozasi 50 mg, 100 mg yoki 200 mg) o‘rganilgan. Ushbu toifadagi patsiyentlarda sitagliptin uchun dozani hisobga olgan holda muvofiqlashtirilgan AUC qiymatini dori vositasini 100 mg dozada qabul qilgan 2-tur qandli diabeti bo‘lgan katta patsiyentlardagi bilan solishtirilganda taxminan 18% ga past bo‘lgan. 50 mg va 100 mg dozalarda qo‘llanganda dori vositasining farmakokinetik va farmakodinamik xususiyatlarining bir xil nisbatini hisobga olgan holda yuqorida ko‘rsatilgan o‘zgarishlarni klinik ahamiyatga ega kabi baholanmaydi. 10 yoshgacha bo‘lgan bolalarda sitagliptinni qo‘llash bo‘yicha tadqiqotlar o‘tkazilmagan.
Patsiyentlarning boshqa xususiyatlari
Jinsi, irqi yoki tana vazni indeksini (TVI) hisobga olgan holda sitagliptinning dozasiga tuzatish kiritish talab qilinmaydi. Yuqorida ko‘rsatilgan xususiyatlar, tadqiqotlarni I va II fazalarida olingan ma'lumotlarni populyatsiya bo‘yicha farmakokinetik kompleks tahlili natijalariga ko‘ra sitagliptinning farmakokinetikasiga klinik jihatdan ahamiyatli ta'sir ko‘rsatmagan.


Qo‘llanilishi

Ptiaglin 2-tur qandli diabeti bo‘lgan katta patsiyentlarda glikemik nazoratni yaxshilash uchun qo‘llaniladi
• monodavolash sifatida
- faqat parhez va jismoniy yuklamalar bilan va qarshi ko‘rsatmalar yoki o‘zlashtiraolmaslik oqibatida metforminni qo‘llash mumkin bo‘lmaganda adekvat glikemik nazoratga erisha olmaydigan patsiyentlarda;
ikki komponentli peroral davolash sifatida quyidagilar bilan majmuada
metformin bilan- metformin bilan monodavolashni parhez va jismoniy yuklamalar bilan birgalikda qo‘llanganda tegishli glikemik nazoratga erisha olinmagan patsiyentlarda;
- sulfonilmochevina hosilalari bilan- maksimal o‘zlashtira olinadigan dozadagi sulfonilmochevina hosilalarini bilan monodavolashni parhez va jismoniy yuklamalar bilan birgalikda qo‘llnganda va qarshi ko‘rsatmalar yoki o‘zlashtiraolmaslik oqibatida metforminni qo‘llash mumkin bo‘lmaganda qo‘llanganda tegishli glikemik nazorat ta'minlanmagan patsiyentlarda; •
- peroksisom proliferatorlari tomonidan faollashtirilgan γ -retseptorlari agonisti (PPARγ agonisti) bilan, ya'ni tiazolidindion hosilalari – PPARγ agonistini qo‘llash maqsadga muvofiq bo‘lgan patsiyentlarda va PPARγ agonistini faqat parhez va jismoniy yuklamalar bilan qo‘llashda tegishli glikemik nazorat ta'minlamaydigan patsiyentlarda;
• uch komponentli peroral davolash sifatida quyidagilar bilan majmuada
- sulfonilmochevina hosilalari va metformin bilan - yuqorida ko‘rsatilgan dori vositalari parhez va jismoniy yuklamalar bilan birgalikda tegishli glikemik nazorat ta'minlamaydigan patsiyentlarda;
- PPARγ agonisti va metformin bilan- PPARγ agonistini maqsadga muvofiq qo‘llash va parhez va jismoniy yuklamalari bilan birgalikda yuqorida ko‘rsatilgan dori vositalari bilan davolanganda tegishli glikemik nazorat ta'minlamagan patsiyentlarda.
Shuningdek Ptiaglinni parhez va jismoniy yuklamalar va insulinni barqaror dozasi tegishli glikemik nazoratni ta'minlamagan hollarda, insulinga qo‘shimcha sifatida (metformin bilan yoki usiz) qo‘llash ko‘rsatilgan.




Qo‘llash usuli va dozalari

Dozalari
Sitagliptinning tavsiya qilinadigan dozasi 100 mgdan sutkada bir martani tashkil qiladi.
Ptiaglin bilan majmuaviy qo‘llanganda metformin va/yoki PPARγ agonistlarining dozalash tartibi ushbu dori vositalari uchun tavsiya etilgan dozalardan kelib chiqqan holda tanlanishi kerak.
Ptiaglinni sulfonilmochevina hosilalari va insulin bilan majmuaviy qo‘llanganda gipoglikemiya xavfini kamaytirish uchun sulfonilmochevina hosilasi va / yoki insulin dozasini kamaytirish maqsadga muvofiq hisoblanadi.
Preparatni navbatdagi dozasini o‘tkazib yuborilgan hollarda, patsiyent uni imkon qadar tezroq qabul qilishi kerak. Bir kun davomida preparatni ikki barobar dozada qabul qilmaslik lozim.
Alohida patsiyentlar guruhlari
Buyrak funktsiyasini buzilishi bo‘lgan patsiyentlar
Buyrak funktsiyasini buzilishi bo‘lgan patsiyentlarda boshqa gipoglikemik vositalar bilan majmuaviy qo‘llanganda sitagliptinni qo‘llash sharoitlarini baholash lozim.
Yengil og‘irlik darajasidagi buyrak funktsiyasini buzilishi bo‘lgan patsiyentlarda (KFT ≥60 ml/mindan <90 ml/mingacha) sitagliptinning dozasiga tuzatish kiritish talab qilinmaydi.
O‘rtacha og‘irlik darajasidagi buyrak funktsiyasini buzilishi bo‘lgan patsiyentlarda (KFT ≥45 ml/mindan <60 ml/mingacha) sitagliptinning dozasiga tuzatish kiritish talab qilinmaydi. O‘rtacha og‘irlik darajasidagi buyrak funktsiyasini buzilishi bo‘lgan patsiyentlarda (KFT ≥30 ml/mindan <45 ml / mingacha) sitagliptinning dozasi sutkada bir marta 50 mgni tashkil qiladi.
Buyrak funktsiyasini og‘ir buzilishlari (KFT ≥15 ml/mindan <30 ml/mingacha) yoki buyrak yetishmovchiligining terminal bosqichidagi (KFT <15 ml/min), jumladan gemodializ yoki peritoneal dializni o‘tkazish zarur bo‘lgan patsiyentlarda sitagliptinning dozasi sutkada bir marta 25 mgni tashkil qiladi.
Dori vositasini dializ muolajaasini vaqtidan qat'iy nazar qo‘llash mumkin. Sitagliptin dozasiga tuzatish kiritish buyrak funktsiyasiga bog‘liq bo‘lganligi sababli, dori vositasi bilan davolashni boshlashdan oldin va davolash davrida vaqti-vaqti bilan buyrak funktsiyasini baholash lozim.
Jigar funktsiyasini buzilishi bo‘lgan patsiyentlar
Yengil va o‘rtacha og‘irlik darajasidagi jigar funktsiyasini buzilishi bo‘lgan patsiyentlarda sitagliptinning dozasiga tuzatish kiritish talab qilinmaydi. Jigar funktsiyasini og‘ir buzilishlari bo‘lgan patsiyentlarda dori vositasini qo‘llash bo‘yicha tadqiqot o‘tkazilmagan, bunday patsiyentlarda Ptiaglinni ehtiyotkorlik bilan qo‘llash lozim. Sitagliptinni organizmdan asosan buyraklar orqali chiqarilishi tufayli, jigar funktsiyasining og‘ir buzilishlari bo‘lgan patsiyentlarda sitagliptinni farmakokinetikasida o‘zgarish kuzatilmaydi.
Keksa yoshdagi patsiyentlar
Dori vositasini dozasiga yoshni hisobga olgan holda tuzatish kiritish talab qilinmaydi.
Bolalar va o‘smirlar
Sitagliptinni, 10-17 yoshdagi bolalar va o‘smirlarda uning yetarli darajadagi samaradorligi bo‘lmaganligi tufayli qo‘llash mumkin emas, hozirgi vaqtda mavjud ma'lumotlar "Noxush reaktsiyalar", "
Farmakodinamika
" va "Farmakokinetika" bo‘limlarida keltirilgan. 10 yoshgacha bo‘lgan bolalarda dori vositasini qo‘llash bo‘yicha tadqiqotlar o‘tkazilmagan.
Qo‘llash usuli
Tabletkalarni ovqatni qabulidan qat'iy nazar ichga qo‘llaniladi.

Nojo‘ya ta'sirlari
Xavfsizlik profilining qisqacha ta'rifi
Og‘ir noxush reaktsiyalarni, jumladan pankreatit va o‘ta yuqori sezuvchanlik reaktsiyalarini rivojlanishi haqida xabarlar mavjud.
Sulfonilmochevina hosilalari (4,7-13,8%) va insulin (9,6%) bilan majmuaviy qo‘llanganda gipoglikemiyani rivojlanishi haqida xabar qilingan.
Noxush reaktsiyalarni ro‘yxati
Noxush reaktsiyalar MedDRA bo‘yicha tizim-a'zolar sinfiga muvofiq quyida sanab o‘tilgan. Noxush reaktsiyalarni tez-tezligi ko‘rsatkichlari quyidagi tarzda (platsebo-nazoratli klinik tadqiqotlarda olingan ma'lumotlarni hisobga olgan holda (sitagliptinni monodavolash sifatida qo‘llash) va postmarketing davrida) aniqlanadi juda tez-tez (≥1/10); tez-tez (≥1/100, ammo <1/10); tez-tez emas (≥1/1000, ammo <1/100); kam hollarda (≥1/10000, ammo <1/1000); juda kam hollarda (<1/10000); tez-tezligi noma'lum (mavjud ma'lumotlar bo‘yicha baholana olmaydi).
Qon va limfa tizimi tomonidan kamdan-kam hollarda - trombotsitopeniya.
Immun tizimi tomonidan tez-tezligi noma'lum – o‘ta yuqori sezuvchanlik reaktsiyalari, jumladan anafilaktik reaktsiyalar.
Moddalar almashinuvi va ovqatlanish tomonidan tez-tez - gipoglikemiya.
Nerv tizimi tomonidan tez-tez - bosh og‘rig‘i; tez-tez emas - bosh aylanishi.
Nafas tizimi, ko‘krak qafasi a'zolari va ko‘ks oralig‘i tomonidan tez-tezligi noma'lum – o‘pkaning interstitsial kasalligi
Me'da-ichak yo‘llari tomonidan tez-tez emas - qabziyat; tez-tezligi noma'lum - qusish, o‘tkir pankreatit, o‘lim bilan yakunlanadigan va o‘lim bilan yakunlanmaydigan gemorragik va nekrozga olib keladigan pankreatit.
Teri va teri osti to‘qimalari tomonidan kamdan-kam hollarda - qichishish; tez-tezligi noma'lum – angionevrotik shish, toshma, eshakemi, teri vaskuliti, terining eksfoliativ shikastlanishlari, jumladan Stivens-Jonson sindromi, bullyoz pemfigoid.
Skelet-mushak va biriktiruvchi to‘qimalari tomonidan tez-tezligi noma'lum - artralgiya, miyalgiya, orqada og‘riq, artropatiya.
Buyraklar va siydik chiqarish yo‘llari tomonidan tez-tezligi noma'lum - buyrak funktsiyasining buzilishi, o‘tkir buyrak yetishmovchiligi.
Postmarketing davrda qayd etilgan noxush reaktsiya.

Maxsus ko‘rsatmalar
bo‘limiga qarang.
Quyida Yurak-qon tomir tizimiga ta'siriga nisbatan xavfsizligini tekshirish (TECOS) ga qarang.
Alohida noxush reaktsiyalarini ta'rifi
Yuqorida ta'riflangan dori vositasini qo‘llanishi bilan bog‘liq noxush reaktsiyalarga qo‘shimcha ravishda, dori vositasini qo‘llanishi bilan o‘zaro bog‘liqligidan qat'iy nazar, sitagliptin bilan davolangan patsiyentlarning kamida 5% yoki undan ko‘pida salbiy reaktsiyalar qayd etilgan, ular yuqori nafas yo‘llarining infektsiyalari va nazofaringitni o‘z ichiga oladi. Bundan tashqari, dori vositasini qo‘llanishi bilan o‘zaro bog‘liqligini mavjudligidan qat'iy nazar, qo‘shimcha noxush reaktsiyalar qayd etilgan, ular ko‘pincha sitagliptin bilan davolangan patsiyentlarda bo‘lgan (tez-tezligi 5% darajaga yetmagan, ammo u nazorat guruhidagi patsiyentlarga qaraganda sitagliptin bilan davolangan patsiyentlarda 0,5% yuqori bo‘lgan); ular osteoartrit va oyoq-qo‘llarda og‘riqni o‘z ichiga olgan.
Ba'zi noxush reaktsiyalar sitagliptinni boshqa gipoglikemik vositalar bilan majmuaviy qo‘llash bo‘yicha o‘tkazilgan tadqiqotlarda, sitagliptinni monodavolash shaklida qo‘llash bo‘yicha o‘tkazilgan tadqiqotlarga qaraganda ancha tez-tez qayd etilgan.
Bunday noxush reaktsiyalarga gipoglikemiya (sulfonilmochevina hosilalari yoki metformin bilan qo‘llanganda "juda tez-tez" toifasi), gripp (insulin bilan (metformin bilan va metforminsiz) qo‘llanganda "tez-tez" toifasi), gripp (insulin bilan qo‘llanganda (metformin bilan yoki usiz) “tez-tez” toifasi), ko‘ngil aynishi va qusish (metformin bilan qo‘llanganda “tez-tez” toifasi), meteorizm (metformin yoki pioglitazon bilan qo‘llanganda “tez-tez” toifasi), qabziyat (ko‘pincha sulfonilmochevina hosilalari yoki metformin bilan qo‘llanganda “tez-tez” toifasi), periferik shishlar (ko‘pincha pioglitazon yoki pioglitazon va metformin majmuasi bilan qo‘llanganda “tez-tez” toifasi), uyquchanlik va diareya (metformin bilan qo‘llanganda “tez-tez emas” toifasi), og‘iz qurishi (insulin bilan (metformin bilan yoki metforminsiz) qo‘llanganda “tez-tez emas” toifasi).
Bolalar va o‘smirlar
10-17 yoshdagi 2-tur qandli diabeti bo‘lgan bolalar va o‘smirlarda sitagliptinni qo‘llash bo‘yicha klinik tadqiqotlarda noxush reaktsiyalar profili katta patsiyentlardagi bilan solishtirarli bo‘lgan.
Yurak-qon tomir tizimiga bo‘lgan ta'siriga nisbatan xavfsizligini o‘rganish (TECOS)
Sitagliptinning (TECOS) yurak-qon tomir tizimiga nisbatan qo‘llash xavfsizligini tekshirish dori vositasini sutkalik 100 mg dozada (yoki agar dastlabki T ≥30 ml/min/1,73 m2 dan 50 ml/min/1,73 m2 gacha tashkil qilgan bo‘lsa, 50 mg) qabul qilgan 7332 patsiyentni va umumiy davolash populyatsiyasidan platsebo bilan davolangan 7339 patsiyentni o‘z ichiga olgan. Ikkala davolash turi ham HbA1c maqsadli darajasiga nisbatan hududiy standartlarni va yurak-qon tomiri kasalliklarini xavf omillarini hisobga olgan holda standart davolashga kiritilgan. Sitagliptinni qabul qilgan patsiyentlarda og‘ir noxush reaktsiyalarning umumiy tez-tezligi platsebo qabul qilgan patsiyentlardagi bilan solishtirarli bo‘lgan. Davolashni olgan patsiyentlarning umumiy populyatsiyasida, dastlab insulin va / yoki sulfonilmochevina hosilasini olgan patsiyentlarda og‘ir gipoglikemiyani paydo bo‘lishi sitagliptin bilan davolanganda 2,7% va platsebo bilan davolanganda 2,5% ni tashkil qilgan; dastlab insulin va/yoki sulfonilmochevina hosilasini qabul qilmagan patsiyentlarda og‘ir gipoglikemiyani paydo bo‘lish tez-tezligi sitagliptin bilan davolanganda 1,0% va platsebo bilan davolanganda 0,7% ni tashkil qilgan. Ekspertiza natijasida tasdiqlangan pankreatitning paydo bo‘lish tez-tezligi sitagliptinni qabul qilgan patsiyentlar guruhida 0,3% va platseboni qabul qilgan patsiyentlar guruhida 0,2% ni tashkil qilgan.
Shubha qilinadigan noxush reaktsiyalari to‘g‘risida xabarlar
Dori vositasi ro‘yxatdan o‘tkazilgandan keyin shubha qilinadigan noxush reaktsiyalari to‘g‘risidagi xabarlar muhim hisoblanadi. Patsiyentda dori vositasiga jiddiy noxush reaktsiyalar aniqlanganda yoki ushbu bo‘limda ta'riflanmagan yangi noxush reaktsiyalar paydo bo‘lganida farmakonazoratni milliy tizimiga muvofiq xabar berishingizni so‘raymiz.


Qo‘llash mumkin bo‘lmagan holatlar

Dori vositasining faol moddasiga yoki har qanday yordamchi moddalarga yuqori sezuvchanlik.

Dorilarning o‘zaro ta'siri
Boshqa dori vositalarini sitagliptinga ta'siri
Quyida keltirilgan ma'lumotlar, sitagliptin va bir vaqtda qo‘llaniladigan dori vositalarini o‘rtasida klinik ahamiyatli o‘zaro ta'sirlashuvini paydo bo‘lish xavfi pastligini ko‘rsatadi.
In vitro tadqiqotlari, CYP3A4 sitagliptinning cheklangan metabolizmida ishtirok etadigan asosiy ferment ekanligini, shuningdek va dori vositasining biotransformatsiya jarayonida CYP2C8 ishtirok etishini ko‘rsatdi. Buyrak funktsiyasi normal bo‘lgan patsiyentlarda metabolizm, shu jumladan CYP3A4 bilan bilvosita bog‘liq sitagliptinning klirensida kam rol o‘ynaydi. Buyrak funktsiyasini og‘ir buzilishida yoki buyrak kasalligining terminal bosqichida sitagliptinni organizmdan chiqarilishida metabolizm yanada ahamiyatli rol o‘ynashi mumkin. Shuning uchun, CYP3A4 kuchli ingibitorlari (masalan, ketokonazol, itrakonazol, ritonavir, klaritromitsin) buyrak funktsiyasining og‘ir buzilishlari yoki buyrak kasalligining terminal bosqichidagi bo‘lgan patsiyentlarda sitagliptinning farmakokinetikasiga ta'sir ko‘rsatishi mumkin. Klinik tadqiqotlarda kuchli CYP3A4 ingibitorlarining buyrak funktsiyasini buzilishi bo‘lgan patsiyentlarda sitagliptinning farmakokinetikasiga ta'siri o‘rganilmagan.
In vitro tadqiqoti ma'lumotlari, sitagliptin R-glikoprotein va OAT3 uchun substrat hisoblanishni ko‘rsatadi. Probenetsid in vitro sharoitida sitagliptinni OAT3 bilan bilvosita bog‘liq tashilishini ingibitsiya qilgan, ammo bunda klinik jihatdan ahamiyatli o‘zaro ta'sirlashuvni paydo bo‘lish xavfi past hisoblanadi. in vivo tadqiqotlarida sitagliptinni OAT3 ingibitorlari bilan bir vaqtda qo‘llanishi o‘rganilmagan.
Metformin
2-tur qandli diabeti bo‘lgan patsiyentlarda metforminni (1000 mgdan sutkada 2 marta) bir vaqtda ko‘p marta qo‘llanganda sitagliptinning (50 mg) farmakokinetikasi sezilarli darajada o‘zgarmagan.
Siklosporin
Siklosporinni, P-glikoproteinni kuchli ingibitorini, sitagliptinni farmakokinetikasiga ta'sirini baholash bo‘yicha o‘tkazilgan tadqiqotda, siklosporin bilan (bir martalik doza 600 mg ichga) bir vaqtda qo‘llanganda sitagliptin uchun (bir martalik doza 100 mg ichga) AUC va Smax qiymati taxminan 29% va 68% ga muvofiq oshgan. Sitagliptinning farmakokinetik ko‘rsatkichlarini yuqorida ko‘rsatilgan o‘zgarishlari klinik ahamiyatli darajadagi kabi baholanmagan. Sitagliptinni buyrak klirensi ahamiyatli darajada o‘zgarmagan. Shuninig uchun P-glikoproteinini boshqa ingibitorlari bilan ahamiyatli o‘zaro ta'sirlashuvini aniqlash mumkinligi kuzatilmaydi.
Sitagliptinni boshqa dori vositalariga ta'siri
Digoksin
Sitagliptin qon plazmasidagi digoksin kontsentratsiyasiga kam ta'sir ko‘rsatgan. Sitagliptin (sutkada 100 mg) bilan bir vaqtda 10 kun davomida qo‘llanganda digoksin uchun (0,25 mg) AUC va Smax qiymati o‘rtacha 11% va 18% ga muvofiq oshgan. Digoksin dozasiga tuzatish kiritish tavsiya etilmaydi. Biroq, sitagliptin va digoksinni qo‘llanganda digoksinning toksik samarasini rivojlanish xavfi mavjud bo‘lgan patsiyentlarni bunday samararalarni aniqlash maqsadida kuzatuvini ta'minlash kerak.
In vitro tadqiqot ma'lumotlari, sitagliptin sitoxrom R 450 tizimi izofermentlarini ingibitsiya yoki induktsiya qilmasligini ko‘rsatadi. Klinik tadqiqotlarda sitagliptin metformin, gliburid, simvastatin, rosiglitazon, varfarin yoki peroral kontratseptivlarning farmakokinetikasiga sezilarli ta'sir ko‘rsatmagan, bu CYP3A4, CYP2C8, CYP2C9 va organik tashuvchi substratlar (OKT) bilan o‘zaro ta'sirlashuv ehtimolini pastligini ko‘rsatadi. Sitagliptin in vivo R-glikoproteinni ahamiyatsiz darajada ingibitsiya qilishi mumkin.


Maxsus ko‘rsatmalar

Umumiy
Ptiaglinni 1-tur qandli diabeti bo‘lgan patsiyentlarda yoki diabetik ketoatsidozni davolash uchun qo‘llamaslik kerak.
O‘tkir pankreatit
DPP-4 ingibitorlarini qo‘llash o‘tkir pankreatitni rivojlanish xavfi bilan bog‘liq. Patsiyentlarga o‘tkir pankreatitning xarakterli belgilari haqida ma'lumot berish kerak doimiy, kuchli qorin og‘rig‘i. Sitagliptin bilan davolash to‘xtatilgandan so‘ng (samarani bir maromda ushlab turuvchi davolash bilan yoki usiz) pankreatitning klinik belgilari yo‘qolgan; ammo nekrozga olib keluvchi yoki gemorragik pankreatit va/yoki o‘lim holatlarini rivojlanish hollari to‘g‘risida xabar qilingan. Pankreatitni rivojlanishiga shubha bo‘lganda ptiaglin va boshqa dori vositalari bilan davolashni to‘xtatish kerak, ularni qo‘llanishi pakreatitni rivojlanishi bilan potentsial bog‘liq bo‘lishi mumkin; o‘tkir pankreatit tashxisi tasdiqlanganida, Ptiaglin bilan davolashni qayta tiklamaslik lozim. Anamnezida pankreatiti bo‘lgan patsiyentlarda preparatni ehtiyotkorlik bilan qo‘llash kerak.


Boshqa gipoglikemik vositalari bilan majmuaviy qo‘llanganda gipoglikemiya
Klinik tadqiqotlarda, sitagliptinni monodavolash sifatida yoki gipoglikemiyani rivojlanishiga olib kelmaydigan dori vositalarini (ya'ni, metformin va/yoki PPARγ agonisti) majmuasi tarkibida qo‘llanganda gipoglikemiyani rivojlanish tez-tezligi platsebo bilan davolangan patsiyentlardagi bilan solishtirarli bo‘lgan. Sitagliptinni insulin yoki sulfonilmochevina hosilasi bilan majmuaviy qo‘llanganda gipoglikemiya aniqlangan. Shuning uchun, Ptiaglin bilan majmuaviy qo‘llanganda gipoglikemiyani rivojlanish xavfini kamaytirish maqsadida sulfonilmochevina hosilasi yoki insulin dozasini kamaytirish to‘g‘risidagi masalani ko‘rib chiqish lozim.
Buyrak disfunktsiyasini buzilishlari
Sitagliptin organizmdan buyraklar orqali chiqariladi. KFT 45 ml / mindan kam bo‘lgan patsiyentlarda, shuningdek gemodializ yoki peritoneal dializni o‘tkazilishiga muhtoj buyrak yetishmovchiligining terminal bosqichida bo‘lgan patsiyentlarda qon plazmasida buyrak funktsiyasi normal bo‘lgan patsiyentlardagiga o‘xshash sitagliptinning kontsentratsiyasiga erishish uchun kichik dozalarni qo‘llash tavsiya qilinadi.
Buyrak funktsiyasini buzilishi bo‘lgan patsiyentlarda boshqa gipoglikemik vositalari bilan majmuaviy qo‘llanganda sitagliptinni qo‘llash sharoitlarini baholash lozim.
O‘ta yuqori sezuvchanlik reaktsiyalari
Postmarketing davrida sitagliptinni qabul qilgan patsiyentlarda og‘ir o‘ta yuqori sezuvchanlik reaktsiyalarini, jumladan anafilaksiya, angionevrotik shish va terining eksfoliativ shikastlanishlari, shu jumladan Stivens-Jonson sindromi paydo bo‘lishi to‘g‘risida xabar qilingan. Yuqorida ko‘rsatilgan reaktsiyalar sitagliptin bilan davolash boshlanganidan keyin birinchi 3 oy davomida, ayrim hollarda - birinchi dozani qabul qilingandan keyin aniqlangan. O‘ta yuqori sezuvchanlik reaktsiyalarini rivojlanishiga shubha bo‘lganda, Ptiaglin bilan davolashni to‘xtatish, bu reaktsiyaning paydo bo‘lishini mumkin bo‘lgan boshqa sabablarini baholash va qandli diabetni muqobil davolashni boshlash lozim.
Bullyoz pemfigoid
Postmarketing davrida DPP-4 ingibitorlarini, jumladan sitagliptin bilan davolanayotgan patsiyentlarda bullyoz pemfigoidni paydo bo‘lish hollari to‘g‘risida xabar qilingan. Bullyoz pemfigoidga shubha bo‘lganda, Ptiaglin bilan davolashni to‘xtatish lozim.
Yordamchi moddalar
Ptiaglin har bir tabletkada 1 mmol dan kam natriy (23 mg) saqlaydi, ya'ni. deyarli "natriy saqlamaydi".
Fertillik, homiladorlikda va laktatsiyada qo‘llanishii
Homiladorlik
Ayollarda homiladorlik davrida sitagliptinni qo‘llash bo‘yicha yetarli ma'lumotlar yo‘q. Hayvonlarda o‘tkazilgan tadqiqotlar, sitagliptinni yuqori dozalarda reproduktiv toksik ta'sirga ega ekanligini ko‘rsatadi. Odam uchun potentsial xavfi noma'lum. Ptiaglinni ayollarda homiladorlik davrida qo‘llamaslik kerak (patsiyentlarning ushbu toifasida preparatni qo‘llash bo‘yicha ma'lumotlar yetarli emas).
Laktatsiya
Sitagliptinning odamda ko‘krak suti bilan ajralib chiqarilishi noma'lum. Hayvonlarda o‘tkazilgan tadqiqotlar, sitagliptinni ko‘krak suti bilan chiqarilishini ko‘rsatadi. Ptiaglinni ayollarda ko‘krak bilan emizish davrida qo‘llamaslik lozim.
Fertillik
Hayvonlardagi tadqiqotlardagi ma'lumotlar sitagliptinning erkak va urg‘ochi hayvonlarda fertillikka ta'sirini ko‘rsatadigan ma'lumotlar olinmagan. Dori vositasining odamda fertillikka ta'siri to‘g‘risidagi ma'lumotlar yetarli emas.


Avtotransportni haydash va mexanizmlarni boshqarish qobiliyatiga ta'siri
Ptiaglin avtomobilni haydash yoki mexanizmlarni boshqarish qobiliyatiga ta'sir ko‘rsatmaydi yoki kam ta'sir ko‘rsatadi. Shunga qaramay, avtotransportni haydashda yoki mexanizmlarni boshqarishda patsiyentlar dori vositasi bilan davolanish fonida bosh aylanishi va uyquchanlik rivojlanishi mumkinligini e'tiborga olishlari lozim.
Bundan tashqari, patsiyentlar Ptiaglinni sulfonilmochevina hosilasi yoki insulin bilan majmuaviy qo‘llanganda gipoglikemiyani rivojlanish xavfini hisobga olishlari kerak.


Dozani oshirib yuborilishi

Nazorat qilinadigan klinik tadkikotlarda sog‘lom ko‘ngillilar sitagliptinning 800 mggacha bo‘lgan bir martalik dozalarini qabul qilgan. QT intervalini davomiyligining klinik ahamiyatga ega deb baholanmagan minimal o‘sishi sitagliptinni 800 mg dozada qo‘llangan bir tadqiqotda qayd etilgan. Klinik tadqiqotlarda dori vositasini sutkada 800 mgdan yuqori dozalarda qo‘llash tajribasi yo‘q. I fazada o‘tkazilgan tadqiqotlarda sitagliptinni sutkada 600 mggacha bo‘lgan dozada 10 kun davomida va sutkada 400 mg dozada 28 kun davomida ko‘p marta qo‘llanganda dozaga bog‘liq noxush reaktsiyalar aniqlanmagan. Dozani oshirib yuborilish hollarida, so‘rilmagan dori vositasini me'da-ichak yo‘llaridan chiqarib tashlash, klinik monitoring (jumladan elektrokardiografiya (EKG)), shuningdek zarur bo‘lganda samarani bir maromda ushlab turuvchi davolash kabi standart qo‘llab-quvvatlovchi tadbirlarni o‘tkazish maqsadga muvofiq hisoblanadi.
Sitagliptin organizmdan bevosita dializ orqali oz miqdorda chiqariladi. Klinik tadqiqotlarda dori vositasini yuborilgan dozasining 13,5% atrofidagisi organizmdan 3-4-soatlik gemodializ seansi davomida chiqarilgan. Bunday klinik zarurat paydo bo‘lgan hollarda ta'siri uzaytirilgan gemodializ muolajasini o‘tkazish to‘g‘risidagi masalani ko‘rib chiqish mumkin. Sitagliptinni organizmdan peritoneal dializ orqali chiqarilishi noma'lum.


Chiqarilish shakli

Plenka qobiq bilan qoplangan tabletkalar. 14 tabletka blisterda.
2 blister tibbiyotda qo‘llanilishiga doir yo‘riqnomasi bilan birga karton qutida.


Saqlash sharoiti

25°C dan yuqori bo‘lmagan haroratda saqlansin.
Bolalar ololmaydigan joyda saqlansin.


Yaroqlilik muddati


Ishlab chiqarilgan
sanadan boshlab 3 yil.


Dorixonalardan berish tartibi

Retsept bo‘yicha beriladi.